Bu öğretim yılının sonuna doğru yaklaşırken, ilkokul ve lise son sınıf öğrencileri, eğitim hayatlarında yeni bir sayfa açmak için ayrı bir heyecan yaşamaktalar. İlkokul öğrencileri, dokuz yıllık bir eğitim hayatının ardından, biraz daha büyümüş olarak, daha emin adımlarla, ileride istedikleri mesleklere sahip olabilmek için ilk adımları atmaya başlıyorlar. İlk eğitimlerini aldıkları, ilk arkadaşlıklarını kurdukları okuldan ve önemlisi yaşamlarının önemli bir parçasında yer alan öğretmenlerinden ayrılmanın zor olduğu şu günlerde, genç öğrencilerimizle bir sohbet gerçekleştirme fırsatı yakaladık.

Ebrar Kubur, Maida Fazlioska ve Melekiye Memed. Her üç öğrenci de Üsküp’teki “Petar Zdravkovski Penko” ilkokulunda eğitim aldılar ve bu okuldan mezun olmak için gün sayıyorlar. Kendileriyle eğitimleri, bundan sonra eğitimlerine nerede devam edecekleri konusunda konuştuk. Sorularımızı seve seve yanıtlayan üç arkadaş, bizlerle diğer duygularını da paylaştılar.

Ebrar Kubur: “İlkokul eğitimim boyunca yaşadığım her anı çok özeldi”

“Merhaba ben Ebrar Kubur. Üsküp “Petar Zdravkovski Penko” ilkokulunda eğitim görmekteyim. Bu sene son sınıf öğrencisiyim, birkaç ay sonra lise öğrencisi olacağım. Okulumdan, arkadaşlarımdan ve bilhassa öğretmenlerimden ayrılacağım için üzülmüyor değilim. 2014 yılında başlayan okul hayatımın ilköğretim döneminin sonlandığı bu zamanda yeni bir okula başlayacağım, yeni arkadaşlıklar edineceğim için çok heyecanlıyım. Çok güzel bir eğitim dönemi geçirdim. İlköğretim dönemi boyunca notlarım yüksek olmuştur. Gerek test, gerek sözlü notlarımın hepsi yüksekti. Bana bu güzel okul dönemini yaşatan herkese çok teşekkür ederim. Umarım eğitim hayatım hep böyle devam eder.

İlköğretim hayatımda projelere katıldım ve bazı projelerde sunuculuk görevini üstlendim. İlkokul eğitimim boyunca yaşadığım her anı benim için çok özel. Ama sanırım en özeli uzun zaman önce yaptığımız ve her hatırladığımda yüzümde bir tebessüm oluşmasına neden olan ‘23 Nisan’ gösterisidir. Gösteride hem yalnız başıma şarkı söylemiştim hem de arkadaşlarımla beraber dans etmiştik. Bu anımı hiç unutmuyorum.

Lise eğitimine gelirsek, liseyi “Yosip Broz Tito” lisesinde okumak istiyorum. Başından beri hayalim olan bir okuldu. İleride ise ne olacağıma dair şimdiden karar vermek çok zor olsa da, şimdilerde ‘Geleceğin Mesleği’ olarak tanımlanan Bilgisayar Mühendisliği okumak istiyorum. Evet zor olabilir ama çalışırsam üstesinden gelebileceğimi düşünüyorum. Bir son sınıf öğrencisi olarak benden küçük olanlara bu zamanlarının değerini bilmelerini çünkü zamanın çok hızlı geçtiğini dile getirmek isterim. Mesela daha dün okula yeni başlayan ben, bugün bir son sınıf öğrencisi olarak bu yazıyı yazıyor ve benden küçüklere tavsiye veriyorum.

Bütün bu ilköğretim dönemi boyunca yanımda olan aileme, öğretmenlerime, arkadaşlarıma ayrı ayrı teşekkür ederim. Sizlere de bana bu röportajı yapma şansı tanıdığınız için teşekkür ederim. Hoşçakalın.

Maida Fazlioska: “Bana yıllarca ders veren öğretmenlerie veda etmek zor”

Ben Maida Fazlioska, 15 yaşındayım. Eğitimimin büyük bir bölümünü “Petar Zdravkovski Penko” ilkokulunda geçirdim, bir bölümünü ise Hindistan’ın başkenti Yeni Delhi’de geçirdim.

Bana yıllarca ders veren öğretmenlerie veda etmek zor fakat her zaman yeniliklere ve yeni başlangıçlara açık olmamız gerek çünkü bizim asıl tecrübe ile zenginleştirlimemize neden olanlar onlardır. Evet, bu ilkokul dönemim güzeldi ve bir daha ilkokul öğrencisi olamayacağımın farkındayım, fakat her şey gelip geçici ve onlardan asıl almamız gereken ve kalıcı olan, yaşattıkları güzel hatıralar ve bizi ilerideki yaşamamız için öğrettikleridir. Lise eğitimime “Yosip Broz Tito” lisesinde devam etmeyi düşünüyorum. Çünkü ileride hangi mesleğe sahip olacağıma hâlâ karar veremedim.

Son olarak arkadaşlarıma ve öğretmenlerime teşekkür etmek isterim. Bu okulda biriktirdiğim tüm güzel anıları asla unutmayacağım.

Melekiye Memed: “Eğitiminiz sizi asla yarı yolda bırakmayacaktır”

“Ben Melekiye Memed. Üsküp “Petar Zdravkovski Penko” okulunun öğrencilerinden biriyim. İlkokuldan mezun olmanın nasıl bir duygu olduğunu birkaç duygu veya düşünce ile anlatmak pek de kolay değildir. Dokuz yıldır her günümüzün burada geçtiğini düşünmek bile bize anıları anımsatır. Kısacası içimizde heyecan olsa da bu heyecan kadar hüzün taşıyoruz içimizde. Herkeste olduğu gibi bazı zamanlar zorlanmış olsam da başarı için bu zorlukları aştık diyebilirim.

Lise eğitimime “Pançe Karagyozov” tıp lisesinde devam etmek istiyorum. İleride belki de çoğu kişinin hayali olan doktorluk mesleğine sahip olmak istiyorum. Bu meslek benim için değerli bir meslek çünkü insanların aslında doktorlara ihtiyaçlarının olduğunu düşünüyorum. Hayatınızdaki en önemli şey eğitiminiz olsun ki her alanda kalite ve başarınızla gurur duyun.

Eğitiminiz sizi asla yarı yolda bırakmayacaktır, bu yüzden ne kadar zorluklarla karşılaşsanız da asla pes etmeyin.”