Burnuma değiyor anne,

Yağmurla o al kınanın kokusu.

Gönlüme hasret vardı yine,

Gözümde yokluğunun korkusu.

Kapıma varsa da o güzide bahar.

Sinemde erimedi halen karlar.

Kulak zarımda sirenler, çanlar:

Bir tebessümün ki

Yarına sabrımı sağlar.

Kurudu artık anne,

Geçen yılın o mor gülleri

Saksısında birikti,

Onca yılın hüzünleri.

Anne...

Burnuma değiyor,

Yağmurla o al kınanın kokusu.