Dağları, tepeleriyle bu memleket bizim
Hüzün kalmış saçaklarında evlerimizin.
Koparsalar dahi güllerini her birimizin,
Hoyrat ellere kalan, bu memleket bizim!

Şar’dan ayrı düşmüş Polog denen ovacık;
Merkez Jupa’da bayrak dikmiş Kocacık.
Ohrid gölünde, yelkenler ufka doğru açık
Rüzgârda savrulan bu memleket bizim.

Asırlardır umuda çırpınır durur Kanatlar.
Kırçova gölgesinde yine kardelen saklar.
Manastır, Resne bağrına basıp kucaklar.
Hasretle yoğrulan bu memleket bizim.

Gostivar Saat Kulesinde, akıp giden zaman;
Raptiştah’ın minarelerinden yankılanır ezan.
Kalkandelen, Alaca Camii’nde asırlık nizam.
Devlet-i Ali’den kalan bu memleket bizim.

Üsküp Kalesinden sefere uğurlanan yiğitler.
Taş Köprüsü özlemle Agâh Beyi’ini bekler.
Kuman Ovasından Köprülü’ye Yörükler.
Bağrı yanık, kına kokan bu memleket bizim.