Yine yılın ilk günleri. Yine bir hentbol organizasyonu. Yine Makedonya hentbol takımı bu büyük turnuvada. Ama yine aynı olaylar, yine takım içinde gruplaşmalar, yine kavgalar, yine alıştığımız kadro.

Polonya’da düzenlenen organizasyon büyük ilgi görüyor. Avrupa son bir hafta hentbol ile yatıyor, hentbol ile kalkıyor. Sadece Avrupalılar değil, biz de bu şampiyonaya kilitlendik, başarıları bekliyoruz. Ülkemiz, kaliteli oyununu ispatlamak için parkeye indi.

Şampiyona’ya iyi başladık. Rakip kim olursa olsun kendimize güveniyor, kafa tutamayacağız milli takım yok dedirtiyorduk. Öyle de oldu. Karşı takım, 3-4 kez Dünya şampiyonu olmuş ya da ev sahibi. Hiç fark etmez. Başa baş gidiyorduk.

İlk iki maçı kaybetsek de takımdan herkes memnun. İyi oyun, rakibi zor durumda bırakmak. Hatta, rakiplerimiz son anda elimizden kurtulması, onlar için büyük bir başarıydı.

İlk hedefe başarıyla ulaştık. İlk turu geçtik. Zaten daha yola çıkmadan amaç buydu. Bundan sonra ne gelirse gelsin mantığı tüm oyuncuları etkilemiş galiba. Böylece takım bir anda alabora olup gitti. Güçlü, kolay pes etmeyen, mücadele eden takım gitmiş yerine oyun umurunda olmayan, skoru hiç düşünmeyen bir milli takım çıktı karşımıza.

İkinci turda daha ilk maçta hüsran. Takım uzaydan düşmüş gibi gözüküyor, oyuncular aralarında ilk kez oynuyor gibi.

Peki, bu düşüş neden? Üç gün önce çok başarılı ve kaliteli oyun oynayan takım nerede gitti? Hepsinin alkışını almış, kaybetmesine rağmen tebrikler alan milli takımımıza ne oldu?

Takımda kavga çıktı mı yoksa oyuncuların performansı düştü? Ya da başka bir şeyler. Belki teknik direktörünü duyan yok. Herkes kendi başına hareket ediyor. Böyle olunca son saniye kadar mücadele eden gidip yerine kaosa ittirilen takım çıktı karşımıza.

Oyuncuyu değiştirmek, taktik veren kalecinin ya da başka bir oyuncunun işi değil. O iş sadece teknik direktörün. Biz, bu işleri uzmanından daha iyi yaptığımızı sanıyoruz ama kendi görevimizi hiç yapmıyoruz. Teknik heyete kafa da tutmak olmaz, çünkü sen orada milli bayrağı temsil ediyorsun, kendi çıkarlarını değil.

Demek ki, yola iyi başladık ama devamını getiremedik. Her zaman en büyük eksiğimiz. Birazcık işler yola koyulduğunda treni raydan çıkaracaklar sahne alıyor. Bu, takım içi kavga ya da başka bir şey. Ama başarılı performansa gölge düşürecek bir şey çıkar ortaya.