Bülent Sulooca

Bir şeyi kaybettiğin an pek değerini anlayamasın ama zaman geçtikçe o şeyin ne kadar önemli olduğunu, vazgeçilmezliğini öğrenirsin. Özellikle, elinden kaçırdığın şey bir efsaneyse, o zaman onu çok uzun yıllar anarsın, ararsın ama o artık ne yanında ne de yardım elini uzatabilecek imkanında.

İşte, Türk sporu öyle bir efsaneyi kaybetti. Türk basketbolu bir efsanenin değerini bilmeyip ondan vazgeçti, gitmesine izin verdi. Oysa böyle efsaneler bir dakikada bırakmamalı, yolunu kesip gitmelerine asla izin verilmemeli.

Çok daha erkendi. Ondan öğrenecek daha çok şeyler vardı. Dünyaca ünlü Obradoviç gibi birine sahipken gitmesine izin verilmemeliydi.

Adam, Avrupa basketbolunun babası ama “bize ne” havası herkeste hakim. “Giderse gitsin, başkasını buluruz” mantığı çoğunun beynine girmiş galiba. Nasıl olsa birini bulur takımın başına koyarız düşüncesi dolaşınca Türk basketbolu, hatta Türk sporu dibe vurmaya hazırlanıyor. Neyleyim Avrupa’da başarıyı şarkıyı besteleme hazırlıklarını yapmaya başlıyor gibi.

Oysa Jelyko Obradoviç’in özgeçmişine bakıyorum, adam tarih kitabı gibi. Fenerbahçe basketbol takımının kazandığı kupa sayısının yarısını Obradoviç’le havaya kaldırmış. %75,3 lük galibiyet yüzdesi ve Avrupa başarıları altın harflerle yazılmış yıllar. Gittiği her kulüpte en az bir Avrupa kupasına imzasını atmış, THY Euroleague’deki katıldığı 18 Final-Four’dan on ikisinde final oynamış.

Ama tüm bunlar göz önünde olmasına rağmen böyle bir efsaneden vazgeçildi. Takımın bütçesini azaltacağız nedeniyle ünlü koçla yeni sözleşme imzalanmadı ve yollar ayrıldı.

Türk sporunun pek iyi yönetildiğini sanmıyorum. Sıradan bir futbolcuya milyonlarca avro veriliyor. Bonservis parası, imza parası, reklam parası derken bir bakıyorum sözleşme 10 milyona çıkmış. Birinci, ikinci hafta derken lig bitmiş adam yedek kulübesinde oturarak milyoncuları almış, takım kendisinden hiçbir fayda da görmeyip gönderiyor.

Bu tür transferlere verilecek paralar var da, efsaneler için bir kuruş fazla ödenirse kulüp batar mı? Korkmayın, batmaz. Maaşlara 5-10 lira zam yapılırsa takım yine ayakta kalır, hatta çok daha başarılı olacağına kesin eminim. Çünkü efsaneler her zaman yeni başarılara imza atıyor. Artı, takımın başında Obradoviç gibi biri varsa, herkes o takımda oynamak, formasını giymek ister.

Bazı şeylerin parayla ödenmeyeceğini öğrenmedik. Koç gitti, takım dağılmaya kapı araladı. Bir-iki basketbolcu kulüpten ayrılacağını söyledi, devamı kesin gelir. Yıllardır Avrupa’nın zirvesinde yer alan takım, gelecek sezonda hedefin çok uzağında kalacak gibi. Emeklere yazık, günah. Böyle efsaneleri sahip olduklarında değerini bilelim, geç olmadan farkına varalım.