Yılın sonuna yaklaşırken sonuçları da toparlıyor herkes. Bir yıl daha nasıl geçti? Artılar, eksikler. İşler iyi yolda mı, yoksa yeni yılda yeni hedefler çizme dönemine girmeliyiz? Analizler yapılıyor, önümüzdeki seneye nasıl başlamalıyız planları.

2015 yılını son ayına adım attığımız şu günlerde, Makedonya futboluna bir göz atalım dedim. Durum nasıl, yıl boyunca yapılan faaliyetlerin bir katkısı oldu mu?

Ama maalesef Makedon futbolunda bir değişiklik yok. 2015 yılı da şans getirmedi. Bir diriliş, bir yükseliş olmadı. Var olan hedeflerden çok uzak kalındı. Planlanan program gerçekleşemedi. Hatta bir önceki yıldan devralan durum daha da kötüleşti. Hem milli takım açısından hem kulüpler bazında.

Makedon milli takımı tarihinde en kötü durumda. Dibe vurdu demek yanlış olmaz. Avrupa yolunda çok büyük darbe aldı. Grup eleme maçlarındaki performans içler acısı. Tüm maçlardan sadece bir-iki puan toplayarak ancak son sırayı hak ettik. Artı takım içindeki kavgalar, anlaşmazlıklar, milli takımını yaprak dökümüne ittirdi. Çok futbolcu milli formayı reddetmeye başladı.

Kulüpler açısından ise bir ışık bile görünmüyor. Her sezon aynı konu, her sezon aynı problemler. Hedef ne olursa olsun sonuç yine aynı. Ülke içinde kendi aralarında maç yapmak. Bizim ligimiz de var, dünya modasına uyuyoruz deyip havaya girmek.

Statların doluluğuna baktığımızda, birkaç kişinin tribünlerle kavgasını görebiliriz. Çünkü var olan koltuklar göz yaşı dökmekten yorgun düştüler. 35 bin kişilik statta sadece 200 seyirci var olması, hakikaten insanın içi ağlıyor. Seyircinin maça gitmemesi yapılan yatırımların suya düşmesine neden oluyor.

Yapılan yeni yatırımları da görüyorum. Büyük şehirlerde statlar yenilenecekmiş. Ya kardeşim, neden bunu yapıyorsun. Bir maça 50 kişi gelirse, 10000 kişilik koltuk neyine? Bu, sadece boşuna para harcamaktır. Son hafta maçlara bakıyorum, maç esnasında teknik direktör plastik bir sandalyede oturmuş, yardımcıları ise ayaktan maçı izliyor. 

 Demek ki, maç esnasında takımın teknik heyeti ve yedek oyuncuların oturacak yeri bile yokken, biz stadın yenilişine sezon ortasında başlıyoruz. Lig başlamadan önce bu işler yapılır kardeşim, yeşil sahan sezona hazır olması için. Durum böyle olunca Prilep’e takımı takımları Ustrumca’da konuk ediyor, Resne temsilcisi Ohri’de.

Ardından bu projelerle övünüyoruz. Ey kardeşim, bu projelerle bizde de futbol oynanıyor demek değil. Övünmek hiç değil. Çünkü, futbol zevk oyunudur. Futbol seyirciler için oynanmaktadır.

Bu yüzden seyirciye de hak veriyorum. Maça gidip da ne izleyecek? Yeşil saha yerine patates bahçesi mi? Yoksa amatörce oynanan bir oyun. Statlar için yapılan yatırımlar, futbolcu ve sporcu yetiştirmek için yatırımlar da yapılmalı. Yetenekli çocuklar bulup başarılı sporcu yapınca işte o zaman bizde de futbol oynanıyor diye övüneceksin. İşte o zaman bir çap ileriye atıp hem modern statlar inşa edeceksin, hep şehirlere kazandırılan statlar dolup taşacak.