Hüzün sahibine sadıktır. Öylece yanınızdan geçip gitmez. İklimiyle kalbinize kaos yaşatır, dengesini şaşıran duygularınız mizanını bir yabancının kurduğu cümlelerde arar. Hayat bu değil mi zaten biraz kaygı ve herkese yakışacak kadar hüzün. Mutluluğun iki elbisesi vardır. Bazen kendi elbisesiyle gelir, siz buyur edersiniz. Bazen hüzün elbisesiyle gelir, kaç kişi buyur eder.

-Cümlesini bitirince ‘hüzün’ sözcüğünü üç kez daha tekrarladı, ses tonunu arttırarak. Bana öğrettiği cümleler ne zaman onlar aklıma gelse hisseme düşen sükûnetimi koruyamıyorum. O konuşurken kelimeler dahi titrer, bizse mum ışığının titrekliği ile yanıp zemine ulaşacağımız zamanı bekleriz. Duvara yansıyan gölgesini gören biri onu hiddetinden harp meydanında zanneder. Zaten ona göre yazmak alfabeyi komuta etmek, anlatmak ise cengin sözlerle yapılan resmi.

-Sessizliğiniz sanki masalını dinlemiş, uykuya yatmak üzere olan çocuğunki kadar tanıdık. O halde cevabı ben vereyim. Hüzne tanıdıklığı olan yani onunla muhabbeti olan buyur edebilir. Mevlana üzgün olan oğlunu görünce kurt postunu giyerek oğlunun yanına gelir, oğlu babasını o şekilde görünce gülmeye başlar. Mevlana’nın cevabı ise manidardır. Kurt postunun altındakinin baban olduğumu görünce güldün, çünkü sana zarar vermeyeceğini biliyorsun. İşte dertler ve sıkıntılar da bu şekildedir. Hepsi kurt postuna bürünmüş ama siz kimden geldiğini bilirseniz onları gülümseyerek karşılayabilirsiniz. Mevlana kurt postunu giymiş, mutluluklar ise hüzün elbisesini giymiş… Beklemeniz gerekir çünkü her nesne aslına dönmeyi bekler. Bırakın hayatınızda bazen rüzgâr tersten essin belki de etrafınızdaki faydasız nesneler temizleniyordur.

-Sanırım konuşmasını bitirmek üzere bardağındaki suyu yudumladı, sağ kaşını hafifçe kaldırdı. Sessizliği her zamanki ritüeli... Konuştuklarını tartıp düzeltmesi geren yer var mı diye düşünüyordu. Salondakilerin bazıları etrafı inceliyor, bir kısmı ise telefonlarına sabitlenmiş konumda. Kolundaki saatine baktı, zaman dolmak üzere son cümlelerini kurmak için söze girdi.

-İnsanlar yaptıkları davranışlarla ve söyledikleri cümlelerle diğer insanlarda izler bırakırlar. Kiminin aklında, kiminin kalbinde, kiminin sözlerinde... Lakin, Faili meçhul bir hayat yaşamayın hiçbir zaman. Cümlelerinizin aidiyeti kimliğinizi göstersin. İnsanları kurdukları cümlelerinden tanıyın ki rehberiniz kalbiniz olsun.