Doğu Makedonya Türkleri denince kaderlerine terk edilmiş, zor şartlarda yaşamalarını sürdürmeye çalışan, temiz kalpli, misafirperver Yörük Türkleridir benim gibi birçok kişinin de tereddütsüz ilk aklına gelen.

Hatırlanacağı üzere geçtiğimiz Aralık ayında Makedonya Türkleri olarak, 21 Aralık Türkçe eğitim gününü kutladık. Bir hafta boyunca Makedonya’nın dört bir yanında farklı farklı etkinlikler düzenlendi. Düzenlenen onca büyük ve görkemli etkinlerden bir aydan fazla bir süre geçmesine rağmen sadece biri aklımda ve hatıramda kalabildi. O da Pırnalı’da Türkçe eğitim gören Yörük öğrencilerinin yaptığı etkinlikti.

Geçen ay İştip yöresindeki Pırnalı köyünü Yeni Balkan ekibi ile ziyaret etme fırsatımız oldu. Pırnalılı çocukların beşinci sınıfa kadar eğitim gördüğü köy okulunda 21 Aralık Türkçe Eğitim Günü nedeniyle düzenlenen ‘görkemli’ olmayan, dışarıdan küçük görünen fakat gönüllere sığmayacak kadar büyük bir programa katıldık. Minik öğrenciler Türkçe, Makedonca ve İngilizce olmak üzere üç dilde küçük bir gösteri yaptılar, öğretmenlerinin de destekleriyle. Bu minik öğrenciler gerçekten de kendileriyle yakından ilgilenen öğretmenlere sahip oldukları için çok şanslılar.

Bilmeyenler için biraz açayım. Pırnalı Köyü ‘Plaçkovica’ dağında yaklaşık bin 700 metre yükseklikte bulunan bir köy. Bu köye en yakın şehir olan İştip’ten gitmek için tehlikeli virajlardan geçip kilometreler kat etmek gerekiyor. Bir de kış mevsimindeki hava koşullarını eklersek, köye ulaşmanın ne denli zor olduğuna siz karar verin. Fakat hava koşulları fark etmeksizin bu köye her gün saydığım o engelleri aşarak giden çok değerli öğretmenlerimiz var. Hem de öyle gitmek zorunda oldukları için değil, öğretmenlik gibi kutsal bir mesleği yaşatmak ve oradaki öğrencilere gönüllü olarak eğitim vermek için bu zorluklara katlanıyorlar. Ayrıca herhangi bir siyasi emelleri de yok. Çıkar peşinde değiller. Bu başka bir şey…

Pırnalı ziyaretimiz kapsamında dikkatimden kaçmayan bir konuyu da paylaşmak istiyorum. Yaptığımız yolculuk esnasında aracımızla dağ yolunda yukarı çıkarken, yol kenarında çamur ve ağaçlardan düşen yapraklarla tıkanan kanalın yeni temizlendiği fark ediliyordu. Tıkanan kanal, yağmur veya dağ sularının yola akmasına sebep oluyor ve yola dağılan bu sulardan düşük hava sıcaklığı nedeniyle buzlanma oluşuyor. Bu dik yokuşlu yolun bir de buzlandığını düşünün, kaza kaçınılmaz. Bu yüzden de kanalın temizlenmesine ihtiyaç duyulmuş. Kanalın temizlendiğini görünce, belediye ve devlet görevlilerinin bölgedeki Türk köyleriyle ilgilendiklerini düşünerek mutlu oldum. Fakat yanılmışım. Daha sonra bu kanalın Pırnalı’da eğitim veren iki öğretmen Bekir Hüseyin ve Bilyana Aleksova tarafından temizlendiğini öğrendim. Bu öğretmenler, öğretmenlik vazifeleri yanı sıra köye giden yollarda karşılarına çıkan engellerle de mücadele ediyorlar.

21 Aralık Türkçe Eğitim bayramı aslında en başta bu fedakar öğretmenlerimizin bayramıdır. Kendileri yaptıkları bu fedakarlıklarla hem öğrencilerinin hem de köy sakinlerinin gönüllerini fethetmiş. Aslında herhangi bir karşılık, plaket ya da takdirname beklemeden görevlerini en iyi şekilde yerine getiren bu öğretmenlerimiz, Türkçe Eğitimin ayakta durmasını sağlayan sağlam temelleri oluşturuyorlar adeta. Bu değerli öğretmenlerimizi görkemli sandığımız şeylerle uğraşırken göz ardı etmemeliyiz.

Şahsım ve Makedonya’da yaşayan Türkler adına başta Pırnalı’da Türkçe eğitim veren ve Makedonya’nın diğer bölgelerindeki zor şartlar altında büyük fedakarlıkla kutsal vazifelerini yerine getirerek Türkçemizi yaşatan isimlerini sayamadığım tüm öğretmenlerimizin huzurunda saygıyla eğiliyor, hepsine teker teker teşekkürlerimi sunuyorum. Ayrıca TİKA vasıtasıyla birçok köy okulumuzun inşaatını ve tadilatını gerçekleştirerek, yüzlerce öğrenciye burs vererek, birçok bölgede Türk öğrencilere araç ve gereç hediye ederek Makedonya’daki Türkçe eğitime katkı sağlayan Türkiye Cumhuriyeti’ne de ne kadar teşekkür etsek azdır. Bu değerli öğretmenlerimizin emekleri ve Türkiye’mizin desteği sürdükçe Türkçemiz bu topraklarda ilelebet yaşayacaktır.