Zaman zaman sesimizin ne denli yansıdığı ya da yansıtıldığı konusu muhakkak ki hepimizi ilgilendirir. İlgilendirmeli de. Hele hele  kültürel hayatımızın  varsıllığı konusu hem de nasıl ilgilendirmeli hepimizi. Zamanla iç içe olmanın yolu sadece toplumsal siyasi hayatımızla değil hayatın her yönünde, eğitimde,  öğretimde ki konumumuz, kültğrel hayatımız, sanatımız, aslında bu bağlamda yaratan sanatçılarımız, yazar şairlerimiz, tiyatro sanatçılarımız, ressamlarımız, özellikle de bu alanda yetişmek için uğraş veren ilkokul sırlarından başlamak üzre orta okul, yüksek okul ve üniversitelerimizdeki hocalarımıza minnetar olmamız gerekir. Çalışıp başarıya ulaşmak konusu da daima sesimizi yüceltir diye biliyoruz... Bu bağlamda daha neler yapmamız gerektiğini de bilip önemsemeliyiz. Aslında her alanda varsıl oluşumuzu kanıtlamalıyız. Baksanıza bir yıl gelip geçti ya, yaptıklarımız, elde ettiğimiz başarılarımız nedir diye düşündüğümüz oldu muhakkak... Ama  zaman akıp gider iken bizler de bu zaman dilimlerinde  sesimizi değerelerimizi nasıl yansıttığımızı bildik mi, bilmeye özen gösterdik mi? Tabii her şeye karşın var olma konusu  doğrusu bütünsel olarak kültürel hayatımızın varsıllığını kapsayan her olguda bizi biz olarak yansıtan değerlerimizle yarınlara adım atmayı önemsemeliyiz. Önemsemek şöyle dursun, bu değerlerin izini izlerini yarınlara taşımak için ve bunlar ile gururlanmak için elimizden geleni yapmalıyız... Bazen şiirlerde dahi kimi sesler  ile iç içe oluruz... İşte öylesine aslında “Benliği Sil” başlıklı ve yayımlanmamış şiirimde diyorum ki:

            bir değil

            iki değil

            bir ben değil

            çok ben değil

            benliği sil

            yalnızlık yeter mi insana

            sezinle hayatı

            ve hayatla yalnızlığı bilerek

            benlikleri silerek...

            Tabii hep aynı düşünmekten  zaman zaman  çoğu kez  insan üzülür gider. Aslında bizler ki daima  yarınlar için adımlarımızı atmayı önemsediğimizi bildiğimiz için daima çalışmakla ve değerlerimizi var etmekle başarılara ulaşabiliriz diye biliyoruz.  

            Çalışıyoruz, çabalar sunuyoruz, külyürel hayatımızın izlerini var etmeye, ve bunları yansıtmaya gayret ediyoruz. Tabii çaba sunmadan hedeflere varılmıyor nedense... Bunu da biliyoruz... Yazılan her şiirin, öykünün daha da geniş kapsamda her  kitabımızın yayımlanaması geleceğimiz için önemlidir. Ve bunların yayımlanması ile var olma gücümüzü, edebiyatımızın gelişme süreçlerine önem verdiğimizin bir belirtisi olsa gerek. Bunun farkındayız değil mi? Ve bu alanda oldukça da çalışmamız gerekmektedir. Tabii  her şeyin zamanı vardır derler ya, ama bizler özellikle de yerli Türk Edebiyatımızın tüm gelişme süreçlerinde sesimizi var etmek için  elimizden geleni yapmalıyız. Burada şunları da ilave etemeliyiz: Edebiyatla, edebiyatımızla iç içe olmanın yolu çok önemlidir.  Bunu yapıyoruz diye biliyoruz, ama bu alanda daha da çok çalımlaıyız da ... Öyle değil mi yoksa... Var olmak kolay olmuyor diye belirtiyoruz çoğu kez... Bura Türk Edebiyatının tarihi gelişmeleri açısından geleceğe dönük adımların atılması için sunulan çabalar didinmeden yapılan çalışmalar olumlu sonuçlar  getirebiliyor ise, o zaman mutlu olabiliriz... Mutlu olmak da çok önemli değil mi? Bu yıl içersinde de yetişen genç edebiyatçılarımızın varlığı ile bütün kuşak yazar şairlerimizin, öykücülerimizin, roman yazarlarımızın, tiyatro yazarlarımızın değerlerini  okumak bu alanda yaşanacak önemli mutluluklardan biridir. Varız değil mi?...