Türk adı, ilk kez M.S. 542 yılında, Göktürk Biriliğini göstermek için, Çin yıllığı ( Çou-şu) da kullanılmıştır. Daha sonra Göktürk ilinin resmi adı olmuştur. Göktürkler’den sonra Türk adını, Oğuzlar yaymıştır. Önceleri Türkler’in bir boyu olan Oğuzlar, 10. yüzyıldan sonra “Türk”, “Türkmen”, “Yörük” adıyla anılır olmuşlardır.

10.-11. yüzyılda varlığını sürdüren Oğuz Yabguluğu,11. yüzyıldan sonra yerini Selçuklular’a bırakmıştır. Oğuz Yabguluğu içerisinde yaşayan Oğuzlar’dan bir kitle güneye, bir kitle de Hazar Denizi’nin, Karadeniz’in kuzeyinden Balkanlar’a göçtüler.

Balkanlar’a göçen Oğuzlar’dan Bizans kaynakları “Uz” diye bahseder. Aynı Oğuzlar’a Arap ve Farslar “Guz”, Ruslar “Tork”(çoğulu: Torki) adlarıyla andılar. Bugünkü Gökoğuzlar’ın ataları bu Uzlar’dır.

Çok önemli olan bir durum da, Ruslar, yalnızca “Uzlar”(Oğuzlar)’a “Tork”(çoğulu: Torki) demiştir; öbür Türk boylarını kendi boy adları ile “Peçenek”, “Kuman” adıyla anmıştır; onlara, “Tork” adını kullanmamıştır.

Günümüzde Balkan Slavları’nın ( Bulgarlar’ın, Makedonlar’ın, Sırplar’ın) kullandığı “Turcin”(çoğulu: Turci), “Turçe”, “Turak” kelimeleri, “Tork” kelimesinin değişik söylenişleridir. Balkan Slavları da Oğuzlar’a “Türk”(“Turcin”) demiştirler.

Anadolu’da Oğuzlar’ın Kayı boyunun kurduğu “Osmanlı Türkleri” ve Osmanlı Türkleri ile birlike Balkanlar’a gelen Oğuzlar’a, Balkan Slavları, daha önce Karadeniz’in kuzeyinden gelen Oğuzlar’a verdikleri “Türk” adını, bu kez, Karadeniz’in güneyinden-Anadolu’dan- gelen Oğuzlar’a da “Türk” demiştirler.

Anadolu’da olduğu gibi Balkanlar da da “Türk” adı daha çok “Oğuzlar”a verilmiştir. Osmanlı Devleti’ne de Balkan Slavlar’ı “Türk Devleti” demiştirler.